நான் ஒரு கைக்கடிகாரம்

¿¡ý ´Õ ¨¸ì¸Ê¸¡Ãõ

ÓýÛ¨Ã

±ý ÌÎõÀò¾¢ø ÀýÉ¢ÃñÎ ¬ð¸û .Å£ðÎìÌû§Ç§Â þÃñÎ ¸¡ÅÄ÷¸û.±í¸û ţΠþÕõÒ «øÄÐ ¦¿¸¢Æ¢Â¡ø ¸ð¼ôÀð¼Ð.¿¡ý ¡¦ÃýÚ ¦¾Ã¢ÔÁ¡?¿¡ý¾¡ý ¨¸ì¸Ê¸¡Ãõ.

¸ÕòÐ 1

±ý¨ÉÔõ ±ý §¾¡Æ÷¸¨ÇÔõ À¸¡í¸¢ÖûÇ ¸Ê¸¡Ãò   ¦¾¡Æ¢üº¡¨Ä¢ø ¯ÕÅõ ¦¸¡Îò¾¡÷¸û.¿¡ý ¸ñ¸Å÷ Åñ½ò¾¢ø ¦ƒ¡Ä¢ò§¾ý.±ý §ÁÉ¢ ¸ÚôÒ ÁïºÇ¢Öõ,ºÐà ÅÊÅò¾¢Öõ þÕó¾Ð.±í¸¨Çô §Àá츢üÌ ÅÆ¢ÂÛôÀ¢ ¨Åò¾¡÷¸û.§Àá츢üÌ ¦¿¸¢ú×¼ý À½ôÀ𧼡õ.

¸ÕòÐ 2

§ÀáŢüÌ ÁÉò¾¢ø ¿¢¨Èó¾ ¦¸¡ñ¼¡ð¼òмý                  ¸¢ÇõÀ¢§É¡õ.¦ºøÖõ ÅƢ¢ø ¸Éò¾ Á¨Æ.¸É×ó¾¢üÌû  ÌÇ¢÷ ¾¡Ç¡Áø ¸¢Î ¸¢Î¦ÅÉ ¯¼ø ¿Îí¸¢§É¡õ.¾¢Ë¦ÃýÚ ‘¼Á¡÷’ ±ýÈ §À§Ã¡¨º ¸¡¾¢ø Å¢Øó¾Ð.±ýɦÅýÚ ¯½÷žüÌû ¿¡í¸û «¨ÉÅÕõ ¸É×󧾡Π ¯ÕñÎ   À¢Ãñ§¼¡õ.¸É×ó¾¢ý þÕõÒì ¸¾×¸û Å¡¨Âô À¢ÇóÐ  ¦¸¡ñ¼É.±í¸û §¿Ã Óð¸Ç¢ø ¿£÷ ÅÊó¾Ð.

¸ÕòÐ 3.

±í¸ÙìÌò §¾¡û ¦¸¡Îì¸ Â¡Õ§Á þø¨Ä.º¢Ä                Á½¢òÐÇ¢¸û ¸Æ¢òÐ º¢Ä ÌÃí̸û Üð¼òмý ±í¸¨Ç  Å¢º¢ò¾¢ÃÁ¡öô À¡÷ò¾Ð.±ý¨É ¨¸Â¢ø ±ÎòÐô À¡÷ò¾Ð ; ±ýÉ ¿¢¨Éò¾§¾¡ ¦¾Ã¢ÂÅ¢ø¨Ä.±ý¨É §Å¸Á¡öò à츢 ±È¢ó¾Ð.¿¡ý º¡¨Ä¢ø ‘¦À¡ò¦¾ýÚ’ Å¢Øó§¾ý. §Å¾¨É¢ø ÐÊò§¾ý.

ÓÊרÃ

¾¢Ë¦ÃýÚ §Å¸Á¡ö Åó¾ ´Õ Á¸¢ØóÐ ±ý                §Á§ÄÈ¢ÂÐ.«¾ý ¦¿¡öÅ ºì¸Ãí¸Ç¢ø ¡¨É š¢ø «¸ôÀð¼ ¸ÕõÒ §À¡Ä º¢ì¸¢î º¢øָǡö ¦¿¡Úí¸¢§Éý.±ý ¯¼ø ¯ÚôÒ¸û º¢¨¾ó¾É .±ý ¸ñ½£Õõ , §Å¾¨ÉÔõ þýÛõ ¸¡Â¡Áø «ó¾î º¡¨Ä¢ø¾¡ý ´ðÊì ¦¸¡ñÊÕ츢ÈÐ.

அன்பே சிவம்

                         

À¢Èô¦ÀÎ측¾

Å¡÷ò¨¾¸Ù측¸

þýÛõ

¸¡ò¾¢Õ츢ÈÐ

¦ÁªÉõ

¯îºÃ¢ì¸À¼¡¾

Å¡÷ò¨¾ìÌû

«ò¾¨É

ÅÄ¢¨Á¡É

¦Åõ¨ÁìÌâÂ

º¡ò¾¢Âí¸û

¯¨Èó¾¢Õó¾É

¯¾¢ì¸¡¾

Å¡÷ò¨¾¸û

±ó¾

§¿ÃÓõ

¡¨Ã §ÅñÎÁ¡ÉÖõ

¸¢Æ¢ì¸Ä¡õ,

À¢Ã¢Âí¸¨Ç

¾¼ÅÄ¡õ

«ùÅ¡÷ò¨¾¸û

±¾¢÷ À¢Ã¢ÂÕ¨¼Â¾¡¸Ä¡õ

§¿º¢ôÒìÌâÂÅÕ¨¼Â¾¡¸Ä¡õ

±ÐÅ¡¸¢Ûõ

ÀìÌÅòмý

¸¡ò¾¢Õ츢ÈÐ

þÈÅ¡

À¢Ã¢Âí¸Ç¢ý

¦ÁªÉõ

வையத்துள் வாழ்வாங்கு

வந்தவர்களின்
எண்ணிக்கையை
ஆய்வு
செய்தது
மனசு


எங்கோ
எவனோ
ஒருவன்
ஆங்காங்கே
தீமூட்டுகிறான்



எங்கோ
எவனோ
ஒருவன்
ஆங்காங்கே
கட்டளையிடுகிறான்


எங்கோ
எவனோ
ஒருவன்
ஆங்காங்கே
கூச்சலிடுகிறான்


வேறொன்றும்
செய்வதில்லை
வந்தவர்கள்
இங்கு


ஆனாலும்
இறக்கிறார்கள்
கொஞ்சம்
கொஞ்சமாய்
வந்தவர்கள்

புத்தனோடு பேச்சுவார்த்தை

அகிம்சையின்

நிழலில்

புத்தன்



புத்தனின்

கண்களுக்குள்

ஆங்காங்கே

இடறியது

மனசு


வழியெங்கும்

இம்சை

தடங்கள்


அடங்கி 

அதிர்ந்த 

அமைதியின்

நிழலில்

இரத்த

வாடை


ஈரம்

காயாது

வழிந்தது

புத்தனின்

குறுதி


வெளியேறிய

விழியில்

மீதமிருந்தது 

அகிம்சை



மனிதனுக்குத்

தெரியாமல்..........

புத்தனைக் காணோம்

தொலைந்த
புத்தனைத்
தேடி
புறப்பட்டது
ஒரு
கூட்டம்

தெரு ,
சந்து ,
சாலை,
குடிசை,
மாளிகை,
அலுவலகங்கள்
என
நீளுகின்ற
பட்டியலில்
எங்கும்
காணோம்
புத்தனை

திசையெங்கும்
திரிந்தும்
கிடைக்கவில்லை
புத்தன்


ஒவ்வொரு
முகங்களிலும்
யாரோ
யாரோ
பதிந்திருக்கிறார்கள்
புத்தனைத்
தவிர


அலைந்தலைந்து
வந்தமர்ந்த
திடலோரத்தில்
கண்டெடுத்தனர்
புத்தனை
தன்
குட்டிகளுக்குப்
பால்
கொடுக்கும்
நாயிடம்

மின்சாரம்

ÓØÅÐõ

Á¢ýº¡Ãõ

«ÚóÐ

§À¡É

µÃ¢ÃÅ¢ø

¿£Ôõ ¿¡Ûõ

þÕÇ¢ø

º¸ÄÓõ

¿£í¸¢Â¢Õ츢È

¦ÅÇ¢îºò¾¢ø

§¾Ê

Å¢¨Ã¸¢ÈÐ

¸¡ø¸û

þÕðÎ

ÁðΧÁ

¦À¡Õû¸Ç¡ö

þÕ츢È

Ǭ颿

¯É¾ýÒ

À¢Ã¡¸¡º¢ì¸¢ÈÐ

¬úó¾

À¢Ã¢Âí¸Ç¡ø

கலர் கனவுகள்

àì¸õ

¯¨¼óÐ

±ØóÐ «ÁÕ¸¢§Èý

«Øò¾õ

À¾¢ó¾

¸ÉÅÐ

Íθ¡Î

Áñ¨¼§Â¡Î

±ÖÁ¢î¨º¦ÂÉ

Ţâšì¸õ

¦¸¡û¸¢È

¸ÉÅ¡¸¢ô

§À¡ÉÐ

Á¢Õ¸í¸¨Ç

¿¡ý

ÅÆì¸Á¡ì̸¢§Èý,

¾¢Õò¾

ÓÂø¸¢§Èý

  

¿¢¨É×

¾¢ÕõҾĢý

¸½ò¾¢üÌû

À¾¢ø¾¡ì̾ø¸û

¿¢¸ú¸¢ýÈÉ

Å¢¨Ã¸¢§Èý,

¦¾¡¼÷óÐ

«¾ý

¬úó¾

«Øò¾ò¾¢üÌû

¯û§¿¡ì¸¢ô

À½Á¡¸¢§Èý.

‘§†Ã¢ §À¡ð¼Ã¢ý’

¸¨¾¨Âô

§À¡Ä§Å

±ÉÐ

¸É׸Ùõ

À¢ÃÁ¡ñ¼Á¡ö

¯ÂÕ¸¢ÈÐ.

¾¢ÕôÀí¸Ùõ

Å¢º¢ò¾¢Ãí¸Ùõ

ÌÚìÌõ

¦¿Îì¸Á¡ö

ÀÃ׸¢ýÈÉ.

;ó¾¢ÃÁüÈ

ÁÉ¨È¢ø

ÀÈ츢ýÈ

±ÉÐ

¾É¢¨Á¸¨Ç

þó¾ì

¸É׸û

¾£÷òÐÅ¢ðÎô

§À¡¸¢ýÈÉ

விக்கல்

                  

þÕñ¼ §Á¸í¸û

«¨Á¾¢Â¢ý

¯îºò¨¾

«¾¢¸ôÀÎò¾¢ì¦¸¡ñÊÕó¾Ð....

¾¢Õò¾¢

ÓÊ측¾

§¾÷×ò¾¡û¸û

Àø¨Äì ¸¡ð¼.....

Å¢ÎÓ¨ÈìÌô

À¢ÈÌ

À½¢ìÌò

¾¢ÕõÒÅÐ

§º¡õÀ¨Äò

¾Õ¸¢ÈÐ

Àº¢ìÌ

°ðÊÅ¢¼

Å¢Ãø¸û

¯½×ìÌû

Ò¨¾òÐ

«ûÙ¨¸Â¢ø

Á£ñÎõ

Á£ñÎõ                 

Áɺ¡ðº¢¨Â

¯Úòи¢ÈÐ

Á¸¢ØóÐ

¸ñ½¡Ê¢ø

§Á¡¾¢

¸¢Æ¢ó¾

¨ÁÉ¡Å¢ý

º¼Äõ

 மௌனம் கவிதை இதழுக்கு....

விமர்சனங்கள்..........

´ý¨Èô

ÀüÈ¢Â

Å¢Á÷ºÉí¸¨Ç

±ôÀÊ

¾¡ñ¼Ä¡õ

ÓبÁ¡É

ŢâšÉ

Å¢Á÷ºÉí¸Ù¼ý

§À¡Ã¡¼,

ÅƢ¢ýÈ¢

¾Å¢ò¾Ð

ÁÉÍ

Å¢Á÷ºÉí¸û

Åïºõ

¦¸¡ñ¼¨Å¡¸×õ,

Àø§ÅÚ

ÝÆø¸Ç¢ø

Ýø

¦¸¡ñ¼¨Å¡¸×õ

þÕó¾Ð.

Å¢Á÷ºÉí¸Ç¢ý

¬Æò¨¾ô

À¡÷ôÀ¾üÌû

«ò¾¨ÉÔõ

þÕÙìÌû

Ò¨¾óÐ즸¡ñ¼É

Áñ¦ÅðÊ

±ÎòÐ

¦ÅðΨ¸Â¢ø

´ù¦Å¡ýÈ¡ö

¸¡ø¸Ùõ

¨¸¸ÙÁ¡ö

¦ÅÇ¢§Â

Å¢Øó¾Ð.

¦ÅÇ¢

Å£úó¾

¨¸¸û

Å¢Á÷º¢ò¾É

¦ÅðÊÂŨÉ

Å¢Á÷ºÉò¾¢ý  

¦Åõ¨Á

¾¡Ç¡Ð

±¾¢÷Å¢Á÷ºÉõ

¦ºö¾Ð

¦ÅðÊÂÅÉ¢ý

¯¾Î¸û

Å¢Á÷ºÉí¸û

§Á¡¾¢

¦¸¡ñ¼ò¾¢ø

¦ÅðÊ

¦ÅðÊ

´Õ ÅƢ¡ö 

þÈó¾Ð

¸¡Äõ

சனநாயகம்

பத்தைந்து வருடங்கள் கடந்த பின்னும்

பத்துக்கும் ஐந்துக்கும் கையேந்தும்

எம் தமிழினக் கூð¼ò¾¢ý 

ஓயாத இந்நிலையினைப்

புவியெங்கும் கேட்டிடவே,உயிர்கூட்டி நவின்றிட

ÁÈõ ÌýÈ¡ நெஞ்சங்கள் கூடியதால்

ஜனநாயகத்திற்குப் உகந்ததில்லை-இது

இன நாயகம் என்றே ஆணை விடுத்தது,,

கிள்ளி எரிய திட்டம் போட்டது.

இது முறையோ,இது தர்மம் தானோ ?

பசிதனில் வாடும் இரு வயிறுகளின்

உணவையள்ளி ஒரு வயிற்றின் பசிப்போக்க முனைவது

என்ன ஞாயம் ?

எந்தவூர் மனித நேயம் ?

தனி மனிதனுக்கு உணவிலையெனில் உலகைக் கொளுத்துக

என்றான் எட்டயப்புரத்தான்.

ஓர் இனமே வயிரொட்டி வாடியிருக்க,எதனைத் தீயிடுவது ?

உலகை அழிப்பதுதான் பாவம்,

பேரணி நடத்துவதா நாட்டுக்கு சாபம்,

மூவின வலுவுக்கா அது தாபம்,

எங்கொண்டுரைப்பது இந்த ஞாயம்,

ஓயாமல் வீச வேண்டும்  ºÉவாதம்.

விழி ஓயாமல்,¯Â¢÷ தீராமல். .

வாழ்க ºÉ¿¡Â¸õ, Å£ú¸ þÉ¿¡Â¸õ